ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ, ಗಿರಿಯಾಪುರ ಎಂಬ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ವಿಭಿನ್ನ ಕುಟುಂಬಗಳು ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಆ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ತಮ್ಮ ಪೂರ್ವಜರು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ 'ಪದ್ಧತಿ'ಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾಗಿ ಪಾಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಇಲ್ಲಿ ಬಡವರು, ಶ್ರೀಮಂತರು, ಪ್ರಸಿದ್ಧರು, ಅಪ್ರಸಿದ್ಧರು ಎಂಬ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಇರಲಿಲ್ಲ.​ಒಂದು ಕುಟುಂಬದ ಹೆಸರು 'ಧನಿಕರು'. ಅವರು ತಮ್ಮ ಪೂರ್ವಜರಿಂದ ಬಂದ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆಯನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಅವರ ವಂಶದ ಹೆಮ್ಮೆಯೆಂದರೆ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಧನಸಂಪಾದನೆಗಾಗಿ ದುಡಿಯುವವರು. ಮತ್ತೊಂದು ಕುಟುಂಬದ ಹೆಸರು 'ಜ್ಞಾನಿಗಳು'. ಅವರು ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಆಶಿಸದೆ, ಜ್ಞಾನಕ್ಕಾಗಿ ಶ್ರಮಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಈ ಎರಡೂ ಕುಟುಂಬಗಳ ನಡುವೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಸಂಬಂಧವಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ನೋಡಿದರೂ ಮಾತಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವರ ನಡುವೆ ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧ ಬೆಳೆದರೂ ಕೂಡ, ಅದು ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತೂಗಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಗಿರಿಯಾಪುರದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಬಗೆಯ ಪ್ರೀತಿಗೂ ಮೀಸಲಾತಿ ಇತ್ತು.​ಈ ಎರಡು ಕುಟುಂಬಗಳ ನಡುವೆ, ಪ್ರೀತಿಗೆಂತಾ ಮೀಸಲಾತಿ? ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಉಳಿದಿತ್ತು.​ಗಿರಿಯಾಪುರದಲ್ಲಿ, ಧನಿಕರ ವಂಶದಲ್ಲಿ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಎಂಬ ಹುಡುಗಿ ಇದ್ದಳು. ಅವಳು ತುಂಬಾ ಬುದ್ಧಿವಂತಳು ಮತ್ತು ಸುಂದರಿ. ಆದರೆ ಅವಳಿಗೆ ತಮ್ಮ