ಗ್ರಾಮದ ಹಳೆಯ ಆಲದ ಮರದ ಕೆಳಗೆ, ಮಾರುತಿ ಮಾಸ್ಟರ್ ನಿತ್ಯದಂತೆ ಕಲ್ಲಿನ ಕಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಆಸೀನರಾಗಿದ್ದರು. ಅರವತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಅವರ ಜೀವನವು ಇದೇ ಮರದ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ ಸಾಗಿತ್ತು. ಮಾಸ್ಟರ್‌ರವರ ಬಿಳಿಯಾದ ಗಡ್ಡವು ಸಮಯದ ನದಿಯಂತಿದ್ದು, ಪ್ರತಿ ಎಳೆಯೂ ಕಳೆದುಹೋದ ದಶಕಗಳ ಮೌನ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿತ್ತು. ಅವರ ಸುತ್ತಲಿನ ಜಗತ್ತು ಗಡಿಬಿಡಿಯಿಂದ ಕೂಡಿತ್ತು. ಪಟ್ಟಣದಿಂದ ಬಂದ ವೇಗದ ಬೈಕ್‌ಗಳು, ಕೈಯಲ್ಲಿ ಸ್ಮಾರ್ಟ್‌ಫೋನ್‌ ಹಿಡಿದು ಹೊರಟ ಯುವಜನರು – ಎಲ್ಲವೂ ಶರವೇಗದಲ್ಲಿ ಬದಲಾಗಿದ್ದವು. ಆದರೆ ಮಾರುತಿ ಮಾಸ್ಟರ್‌ರವರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಈ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಸದ್ದು ಮಾಡದೆ, ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಸರಿವ ಕಾಲದ ಮೌನ ಹೆಜ್ಜೆಗಳಂತೆ ಉಳಿದಿದ್ದವು. ಮಾರುತಿ ಮಾಸ್ಟರ್‌ಗೆ ಅವರ ವೃತ್ತಿಜೀವನದ ಆರಂಭದ ದಿನಗಳು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ನೆನಪಿದ್ದವು. ಅದು ಸುಮಾರು ಐವತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ. ಅವರು ಹೊಸದಾಗಿ ಬಿ.ಎಡ್. ಮುಗಿಸಿ, ಅದೇ ಗ್ರಾಮದ ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗೆ ಶಿಕ್ಷಕರಾಗಿ ಬಂದಿದ್ದರು. ಆಗ ಗ್ರಾಮವು ಆಧುನಿಕತೆಯ ಸ್ಪರ್ಶದಿಂದ ದೂರವಿತ್ತು. ವಿದ್ಯುತ್ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಟಿವಿ ಎಂಬುದು ಕೇಳಿರದ ಸಂಗತಿ. ಶಾಲೆಯೆಂದರೆ ಬರೀ ಕಟ್ಟಡವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ; ಅದು