ಗುಪ್ತದುರ್ಗವು ಒಂದು ವಿಚಿತ್ರ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ. ಅಲ್ಲಿನ ಪ್ರಜೆಗಳು ಮಾತನಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಮೌನದಿಂದ ಆವೃತವಾಗಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿನ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ತಮ್ಮ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು, ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು, ಬೇಕು-ಬೇಡಗಳನ್ನು ಸನ್ನೆಗಳು, ಕಣ್ಣಿನ ನೋಟಗಳು ಮತ್ತು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾದ ದೈಹಿಕ ಭಾಷೆಯ ಮೂಲಕ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಸಹಸ್ರಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಬಂದ ಈ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು, 'ಗುರು ಮೌನೇಶ' ಎಂಬ ಮಹಾನ್ ಋಷಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ್ದರೆಂದು ಇತಿಹಾಸ ಹೇಳುತ್ತಿತ್ತು.ಮಾತು ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹದ್ದುಬಸ್ತಿನಲ್ಲಿಡುವುದಿಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಅದನ್ನು ಅಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಮೌನವು ಬುದ್ಧಿಯನ್ನು ತೀಕ್ಷ್ಣಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆತ್ಮವನ್ನು ಶುದ್ಧಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ಅವರ ನಂಬಿಕೆಯಾಗಿತ್ತು.ಗುಪ್ತದುರ್ಗದ ಜನರನ್ನು 'ಮೌನದ ಆಳುಗಳು' ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅವರು ಹೊರಗಿನ ಪ್ರಪಂಚದೊಂದಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವರ ಬದುಕು ಶಾಂತವಾಗಿ, ನಿಯಮಿತವಾಗಿ, ಆದರೆ ಭಾವನೆಗಳ ಪ್ರವಾಹವಿಲ್ಲದೆ ಸಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಮಕ್ಕಳೂ ಸಹ ಮಾತನಾಡುವ ಮೊದಲೇ ಸನ್ನೆಗಳನ್ನು ಕಲಿಯುತ್ತಿದ್ದರು.ಸುಪ್ರಿತಾ ಮತ್ತು ಆಕೆಯ ಸಣ್ಣ ತಮ್ಮ ಪ್ರೇಮ್ ಗುಪ್ತದುರ್ಗದ ನಿವಾಸಿಗಳು. ಸುಪ್ರಿಂ ತೀಕ್ಷ್ಣ ಬುದ್ಧಿಯ ಹುಡುಗಿ. ಅವಳಿಗೆ ಎಂಟು ವರ್ಷ, ಪ್ರೇಮ್‌ಗೆ ಆರು. ಒಂದು ದಿನ, ಅವರು ಆಟವಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ಹಳೆಯ