ದೃಶ್ಯವು ಅರ್ಜುನ್‌ನ ಐಷಾರಾಮಿ ಕಚೇರಿಯಿಂದ ಆರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಅದರ ಗೋಡೆಗಳು ಗಾಜಿನಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದು, ನಗರದ ಸಂಪೂರ್ಣ ದೃಶ್ಯ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಅರ್ಜುನ್ ತನ್ನ ಚರ್ಮದ ಆರಾಮದಾಯಕ ಕುರ್ಚಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದಾನೆ. ಅವನ ಎದುರಿಗೆ ಒಂದು ಬೃಹತ್ ಡಿಜಿಟಲ್ ಪರದೆ, ಅದರ ಮೇಲೆ ಜಾಗತಿಕ ಷೇರು ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಚಲನೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಿದೆ. ಅವನ ಮೊಬೈಲ್‌ನಲ್ಲಿ ನಿರಂತರವಾಗಿ ರಿಂಗಣಿಸುವ ಸದ್ದು, ಯಶಸ್ಸಿನ ಸದ್ದಿನಂತೆ ಕೇಳಿಸುತ್ತದೆ.
ಅರ್ಜುನ್ (ತನ್ನ ಸಹಾಯಕರೊಂದಿಗೆ ಫೋನ್‌ನಲ್ಲಿ): ಹಣಕಾಸು ವರದಿಗಳು ಬೇಡ. ನನಗೆ ನನ್ನ ಲಾಭಾಂಶದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಮಾಹಿತಿ ಬೇಕು. ಆಂಧ್ರದ ಯೋಜನೆಯ ಭೂಸ್ವಾಧೀನ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಯಾವ ಹಂತದಲ್ಲಿದೆ? ಅಲ್ಲಿನ ಜನರ ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ ಬೆಲೆ ಕೊಡುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಲಾಭದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಯಾರು ಅಡ್ಡ ಬರಬಾರದು. ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಏನೂ ಮಾಡಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಸಂಭಾಷಣೆ ಅರ್ಜುನ್‌ನ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಮಾನವೀಯ ಮೌಲ್ಯಗಳಿಗಿಂತ ಅವನಿಗೆ ವ್ಯಾಪಾರ ವಹಿವಾಟು ಮುಖ್ಯ. ಅವನು ಯಾವುದೇ ನೈತಿಕತೆಯನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸದೆ, ತನಗೆ ಲಾಭವಾಗುವಂತಹ ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಅನುಷಾ ಅರ್ಜುನ್‌ನ ಬಳಿ ಬರುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ದುಬಾರಿ ಶಾಂಪೇನ್ ಬಾಟಲಿ ಇದೆ.ಅನುಷಾ:ಹೇ, ನನ್ನ ಯಶಸ್ಸಿನ ದೊರೆಯೇ ಮತ್ತೊಂದು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ಗೆದ್ದ ಖುಷಿಗೆ ಇದು. ನಿನ್ನಂತಹ ಚಾಣಾಕ್ಷ ಯೋಚನೆಗಳು ಬೇರೆ ಯಾರಿಗೂ ಬರುವುದಿಲ್ಲ.ಅರ್ಜುನ್: ಇದು ಕೇವಲ ಆರಂಭ. ಈ ವಾರ ಮತ್ತೊಂದು ಡೀಲ್ ಇದೆ. ಆ ನಂತರ ನಾವು ಸ್ವಂತ ವಿಮಾನ ಕೊಳ್ಳುವ ಕನಸು ನಿಜವಾಗಲಿದೆ. ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದು ಎಂದರೆ ಇದೇ ನೋಡು, ಕೇವಲ ಬಡವರು ಮಾಡುವುದು ಎಂದು ಜಗತ್ತು ತಿಳಿದಿದೆ. ಆದರೆ ನಾನಿರುವುದು ಹಣ ಮತ್ತು ಲಾಭದ ಲೋಕದಲ್ಲಿ. ಇಲ್ಲಿ ಪರಿಶ್ರಮವನ್ನು ಕೇವಲ ಸಂಖ್ಯೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಳೆಯುತ್ತಾರೆ. ಅದೇ ಸಂಜೆ ಅರ್ಜುನ್ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಭರ್ಜರಿ ಪಾರ್ಟಿ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ನಗರದ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ದಂಡೇ ಅಲ್ಲಿ ಸೇರಿದೆ. ಅರ್ಜುನ್ ಐಷಾರಾಮಿ ಸೂಟ್ ಧರಿಸಿ, ಅನುಷಾ ಅತ್ಯಂತ ಆಕರ್ಷಕವಾದ ಡಿಸೈನರ್ ಉಡುಪನ್ನು ಧರಿಸಿ, ಅತಿಥಿಗಳನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ.ಅರ್ಜುನ್‌ನ ಹಳೆಯ ಸಹಪಾಠಿ ರವಿ, ಪಾರ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಅರ್ಜುನ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ. ರವಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸರ್ಕಾರಿ ಉದ್ಯೋಗಿ, ಸರಳ ಜೀವನ ನಡೆಸುವವನು.ರವಿ:ಅರ್ಜುನ್, ನಿನ್ನ ಪ್ರಗತಿ ನೋಡಿ ನಮಗೆ ಹೆಮ್ಮೆ ಆಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ನಿನ್ನ ಆಂಧ್ರದ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಡ ರೈತರ ಜಮೀನು ಕಿತ್ತುಕೊಂಡಿದೆಯಂತೆ? ಒಂದು ಚಾನೆಲ್‌ನಲ್ಲಿ ನೋಡಿದೆ.ಅರ್ಜುನ್ (ನಗುತ್ತಾ):ರವಿ, ನೀನು ಇಂದಿಗೂ ಅದೇ ಬಡತನದ ಮಾನಸಿಕತೆಯಲ್ಲೇ ಇದ್ದೀಯಾ. ಅದು ಕೇವಲ 'ಸುಳ್ಳು ಸುದ್ದಿ'. ಸತ್ಯ ಯಾವುದು ಎಂದು ಯೋಚಿಸುವ ವ್ಯವಧಾನ ನಿನಗೆಲ್ಲಿದೆ? ನಮ್ಮ ಕಾನೂನಿಗೆ ಒಳಪಟ್ಟು ನಾನು ಆ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದೇನೆ. ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವುದು ಕೇವಲ ಅರ್ಧ ಸತ್ಯ, ಸಂಪೂರ್ಣ ಸತ್ಯ ತಿಳಿದುಕೊಂಡರೆ ನೀನು ನನ್ನನ್ನು ದೂಷಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಸಂಭಾಷಣೆಯ ನಂತರ, ಅರ್ಜುನ್ ರವಿಯಿಂದ ದೂರ ಸರಿಯುತ್ತಾನೆ. ಆತನನ್ನು ದಡ್ಡನಂತೆ ನೋಡುತ್ತಾನೆ.
ಪಾರ್ಟಿ ಮುಗಿದ ನಂತರ, ರಾತ್ರಿ ಅರ್ಜುನ್ ತನ್ನ ಬೃಹತ್ ಮನೆಯ ಬಾಲ್ಕನಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ನಗರದತ್ತ ನೋಡುತ್ತಾನೆ. ಕೆಳಗೆ ತನ್ನ ಐಷಾರಾಮಿ ಕಾರುಗಳು ಹೊಳೆಯುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಎಲ್ಲವೂ ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದೆ. ಆದರೆ, ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅಶಾಂತಿ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಗೂಡು ಕಟ್ಟುತ್ತಿದೆ. ಅವನ ಈ ಹಿಂದೆ ರೈತರಿಗೆ ಮಾಡಿದ ಅನ್ಯಾಯ, ರವಿಯ ಮಾತುಗಳು ಮತ್ತು ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಅವನು ನಡೆಸಿದ ಒಂದು ವಿವಾದಾತ್ಮಕ ವ್ಯಾಪಾರ ವ್ಯವಹಾರ... ಇವೆಲ್ಲವೂ ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನ ಆಳದಲ್ಲಿ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಕಸಿವಿಸಿಯನ್ನುಂಟು ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಅವನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ಖಾಲಿತನವನ್ನು ತುಂಬಲು ಒಂದು ಗ್ಲಾಸ್ ವಿಸ್ಕಿಯನ್ನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಯಶಸ್ಸಿನ ಬೆನ್ನೇರಿದವರನ್ನು ಕಾಡುವ ಸಾಮಾನ್ಯ ತಲೆನೋವು, ಎಂದು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತಾನೇ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಅವನ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾದ ಅತೃಪ್ತಿ ಮೂಡಿ ಬರುತ್ತದೆ. ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ಎಲ್ಲವೂ ಇದ್ದರೂ, ಅವನಿಗೆ ಏನೋ ಒಂದು ಕಾಣದ ಲೋಕ ಅವನನ್ನು ಕಾಡುತ್ತಿದೆ ಎಂಬ ಅರಿವು ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಆಗುತ್ತದೆ.ಅರ್ಜುನ್‌ನ ಕಚೇರಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಮೀಟಿಂಗ್ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶದ ಹಳ್ಳಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿಸಲು ಉದ್ದೇಶಿಸಿರುವ ತನ್ನ ಹೊಸ ಹೈಟೆಕ್ ಸಿಟಿ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ಕುರಿತು ಚರ್ಚಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಈ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್‌ಗಾಗಿ ಅತೀ ಹೆಚ್ಚು ಭೂಮಿಯನ್ನು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ರೈತರು ತಮ್ಮ ಜಾಗವನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಕೊಡಲು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಒಬ್ಬ ವೃದ್ಧ ರೈತ ಇದಕ್ಕೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ವಿರೋಧಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಅರ್ಜುನ್: (ತನ್ನ ತಂಡದ ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ) ನೋಡಿ, ಆ ರೈತ ಅಚ್ಯುತ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ಕೊಳ್ಳಲು ನಾವು ನೀಡಿದ ಬೆಲೆ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಿಂತ ಹತ್ತು ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚು. ಆದರೆ ಅವನು ಇನ್ನೂ ಏಕೆ ಒಪ್ಪುತ್ತಿಲ್ಲ? ಅವನ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಬೇರೆ ಏನಾದರೂ ಕಾರಣ ಇದೆಯೇ?ಸಹಾಯಕ: ಸರ್, ಅವನು ತನ್ನ ಜಮೀನನ್ನು ಕೇವಲ ಭೂಮಿಯೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಅದು ಅವನ ಪೂರ್ವಜರ ಪರಂಪರೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಆತ್ಮದ ಭಾಗವೆಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವನ ಪ್ರಕಾರ, ಈ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಅವನ ಅಸ್ತಿತ್ವವಿದೆ. ನೀವು ಕಳುಹಿಸಿದ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಹಣದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿದಾಗ ಅವನು ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಿದನಂತೆ. ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ಹಣದಿಂದ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ಬದುಕು ಖರೀದಿ ಮಾಡಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದಾನಂತೆ.ಅರ್ಜುನ್ ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ನಗುತ್ತಾನೆ. ಈ ತರ್ಕಹೀನ ಮಾತುಗಳು ಅವನಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ಬದುಕು ಎಂಬ ಮಾತು ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅಚ್ಯುತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿ ಮನವೊಲಿಸುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಅರ್ಜುನ್ ತಾನೇ ವಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಒಂದು ಖಾಸಗಿ ವಿಮಾನದಲ್ಲಿ ಆಂಧ್ರದ ಸಣ್ಣ ಹಳ್ಳಿಗೆ ಪ್ರಯಾಣಿಸುತ್ತಾನೆ. ಐಷಾರಾಮಿ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಹಳ್ಳಿಯೊಳಗೆ ಬರುತ್ತಾನೆ. ಅಲ್ಲಿನ ಸರಳ ಬದುಕು ಅವನಿಗೆ ತಮಾಷೆಯಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ.
ಹಳ್ಳಿಯ ಹಸಿರು ಜಮೀನಿನ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಅಚ್ಯುತ ತನ್ನ ಕುಟೀರದ ಮುಂದೆ ಕುಳಿತಿರುತ್ತಾನೆ. 80 ವರ್ಷದ ಆ ವೃದ್ಧನ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ನಿರ್ಮಲ ಶಾಂತಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ.ಅರ್ಜುನ್: ನಮಸ್ಕಾರ, ನಾನು ಅರ್ಜುನ್. ನಿಮ್ಮ ಜಮೀನಿನ ವಿಷಯವಾಗಿ ಬಂದಿದ್ದೇನೆ. ನೋಡಿ, ನಾನು ನಿಮ್ಮಂತಹ ಜನರನ್ನು ಬಹಳ ಭೇಟಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ. ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಮಾತುಗಳಿಂದ ಲಾಭವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಆಸ್ತಿಗಾಗಿ ನಾನು ಇಡೀ ಹಳ್ಳಿಗೆ ಪಾವತಿಸಿದ ಒಟ್ಟು ಮೊತ್ತಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಹಣ ನೀಡುತ್ತೇನೆ.ಅಚ್ಯುತ: (ನಿಧಾನವಾಗಿ ತಲೆ ಎತ್ತಿ ಅರ್ಜುನ್‌ನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ನಗುತ್ತಾನೆ) ಯಶಸ್ಸು, ಹಣ, ಅಧಿಕಾರ... ಎಲ್ಲವೂ ನಿನ್ನಲ್ಲಿದೆ. ಆದರೆ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅಶಾಂತಿಯಿದೆ. ಅದನ್ನು ನನಗಿಂತ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬೇರೆ ಯಾರಿಗೂ ನೋಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.ಅರ್ಜುನ್:(ಆಶ್ಚರ್ಯ ಮತ್ತು ಕೋಪದಿಂದ) ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನಿಮಗೆ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು?ಅಚ್ಯುತ: ಗೊತ್ತು. ನೀನು ನಿನ್ನ ಹಣದಿಂದಲೇ ನಿನ್ನನ್ನು ಬಂಧಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೀಯಾ. ಇದು ಕೇವಲ ಒಂದು ನೆಲವಲ್ಲ. ಇದು ನನ್ನ ತಾತ, ನನ್ನ ಅಪ್ಪ, ನನ್ನ ಮಗ ಎಲ್ಲರ ಬೆವರ ಹನಿಗಳು ಮತ್ತು ನೆನಪುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಜಾಗ. ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ಸತ್ಯ ಕೇವಲ ಬಾಹ್ಯ ಸತ್ಯ. ನಿನಗೆ ತಿಳಿದಿರುವ ಸತ್ಯ ಕೇವಲ ಸುಳ್ಳು ಸತ್ಯ. ಆದರೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ಸತ್ಯ ಇದೆಯೇ? ಇದುವೇ ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ಜೀವನ, ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ಬದುಕು.ಅಚ್ಯುತನ ಮಾತುಗಳು ಅರ್ಜುನ್‌ನನ್ನು ಅಚ್ಚರಿಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ. ಅವು ತರ್ಕಕ್ಕೆ ನಿಲುಕುವುದಿಲ್ಲ. ಅರ್ಜುನ್ ತನ್ನ ಕೋಪವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾನೆ.ಅರ್ಜುನ್: ನಿಮಗೆ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಲು ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲ. ನಾನು ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತೇನೆ.ಅಚ್ಯುತ:ನಿನ್ನನ್ನು ನೋಡು. ನೀನು ಕೇವಲ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತಿಲ್ಲ, ನೀನು ಓಡಿಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೀಯಾ. ನನ್ನ ಮಾತುಗಳು ನಿನ್ನ ಅಂತರಾಳದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ಕೊಡದೆ ಓಡಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೀಯಾ. ನಿನ್ನ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟು ಅರ್ಥ ಎಂದು ನೀನು ಭಾವಿಸಿದ್ದೀಯಾ, ಅಷ್ಟೇ ಅರ್ಥವೂ ಅದಕ್ಕಿಲ್ಲ.
ಅರ್ಜುನ್ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಡುತ್ತಾನೆ. ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅಚ್ಯುತ ಹೇಳಿದ 'ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ಸತ್ಯ' ಮತ್ತು 'ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ಸುಳ್ಳು ಸತ್ಯ' ಎಂಬ ಮಾತುಗಳು ಸುತ್ತುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ತನ್ನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಯಶಸ್ಸಿನ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಅಚ್ಯುತನ ನಿರ್ಮಲ ಮುಖ ಮತ್ತು ಆತನ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಆಂತರಿಕ ಶಾಂತಿ, ಅರ್ಜುನ್‌ನನ್ನು ತೀವ್ರವಾಗಿ ಕಾಡುತ್ತದೆ.
ಅದೇ ರಾತ್ರಿ ಅರ್ಜುನ್ ತನ್ನ ಐಷಾರಾಮಿ ಹೋಟೆಲ್ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಮಲಗಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಅವನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನೆಮ್ಮದಿ ಇಲ್ಲ. ಈ ಹಿಂದಿನಂತೆ ದುಬಾರಿ ವಿಸ್ಕಿಯ ಬಾಟಲಿ ಅವನ ಕೈಗೆ ಸಿಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಮುಟ್ಟಲು ಅವನಿಗೆ ಮನಸ್ಸು ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಅಚ್ಯುತ ಹೇಳಿದ ಮಾತುಗಳು ಆ ವಿಸ್ಕಿ ಬಾಟಲಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಅವನ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೇಳುತ್ತಿರುತ್ತವೆ.
ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತದೆ
