ಇನ್ನೊಂದು ಪೆನ್ ಡ್ರೈವ್, ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ವಿಷದ ಹಾವಿನಂತೆ ಕಾಮಿನಿಯ ಕೈಯಲ್ಲಿತ್ತು. ಅದನ್ನು ನೋಡಬೇಕೇ, ಬೇಡವೇ ಎಂಬ ದ್ವಂದ್ವ ಅವಳನ್ನು ಹಿಂಸಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ನೋಡಿದರೆ, ಅದರಲ್ಲಿರುವ ಸತ್ಯ ಅವಳನ್ನು ಸುಟ್ಟುಹಾಕಬಹುದು. ನೋಡದಿದ್ದರೆ, ಅದರಲ್ಲಿ ಏನಿದೆ ಎಂಬ ಅಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಭಯ ಅವಳನ್ನು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಕೊಲ್ಲುತ್ತಿತ್ತು. ಕೊನೆಗೆ, ಎದುರಿಸುವುದೇ ಲೇಸೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಳು. ಅವಳು ತನ್ನ ಲ್ಯಾಪ್ಟಾಪ್ ಆನ್ ಮಾಡಿ, ನಡುಗುವ ಕೈಗಳಿಂದ ಪೆನ್ ಡ್ರೈವ್ ಅನ್ನು ಪ್ಲಗ್ ಮಾಡಿದಳು.
ಒಂದೇ ಒಂದು ವಿಡಿಯೋ ಫೈಲ್ ಇತ್ತು. ಫೈಲ್ನ ಹೆಸರು 'ಕಾಮಿನಿಯ ಗುಪ್ತ ಪ್ರಪಂಚ'.
ಅವಳು ಮೌಸ್ನ ಕರ್ಸರ್ ಅನ್ನು ಪ್ಲೇ ಬಟನ್ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟು ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿದಳು. ದೇವರಿಗೆ ಒಂದು ಮೂಕ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಸಲ್ಲಿಸಿ, ಕ್ಲಿಕ್ ಮಾಡಿದಳು.
ವಿಡಿಯೋ ಶುರುವಾಯಿತು. ಅದು ನಿನ್ನೆ ಸಂಜೆ ಅವಳು ಮತ್ತು ವಿಕ್ರಮ್ ಫಾರ್ಮ್ಹೌಸ್ನಲ್ಲಿದ್ದ ದೃಶ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಯಾರೋ ಕಿಟಕಿಯ ಹೊರಗಿನಿಂದ, ಮರಗಳ ಮರೆಯಲ್ಲಿ ಅಡಗಿ, ಜೂಮ್ ಮಾಡಿ ಚಿತ್ರೀಕರಿಸಿದ್ದರು. ಅವರ ಖಾಸಗಿ ಕ್ಷಣಗಳು, ಅವರ ಆಪ್ತ ಸಂಭಾಷಣೆಗಳು, ಎಲ್ಲವೂ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ರೆಕಾರ್ಡ್ ಆಗಿತ್ತು. ವಿಡಿಯೋ ಗುಣಮಟ್ಟ ಎಷ್ಟೊಂದು ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತೆಂದರೆ, ವಿಕ್ರಮ್ ಅವಳ ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಬ್ರೇಸ್ಲೆಟನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದ ದೃಶ್ಯ ಕೂಡ ಅಷ್ಟೇ ನಿಖರವಾಗಿ ಸೆರೆಯಾಗಿತ್ತು.
ವಿಡಿಯೋ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕಾಮಿನಿಯ ಉಸಿರು ಕಟ್ಟಿದಂತಾಯಿತು. ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ನೀರು ಜಿನುಗಲಾರಂಭಿಸಿತು. ನಾಚಿಕೆ, ಅವಮಾನ, ಭಯ ಮತ್ತು ಕೋಪ ಒಟ್ಟಿಗೇ ಅವಳನ್ನು ಆವರಿಸಿಕೊಂಡವು. ತನ್ನ ಜೀವನದ ಅತ್ಯಂತ ಕರಾಳ ರಹಸ್ಯ ಈಗ ಒಬ್ಬ ಅಪರಿಚಿತನ ಕೈಯಲ್ಲಿದೆ.
ವಿಡಿಯೋದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಅವಳು ಕಾರು ಹತ್ತಿ ಹೊರಟ ನಂತರ, ಕ್ಯಾಮೆರಾ ನಿಧಾನವಾಗಿ ವಿಕ್ರಮ್ನ ಮುಖವನ್ನು ಜೂಮ್ ಮಾಡಿತು. ಅವನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ವಿರಹಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ, ಒಂದು ವಿಚಿತ್ರವಾದ, ಕ್ರೂರವಾದ ಗೆಲುವಿನ ನಗೆ ಇದ್ದಂತೆ ಕಾಮಿನಿಗೆ ಭಾಸವಾಯಿತು. ಇದು ಅವಳನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಗೊಂದಲಕ್ಕೀಡುಮಾಡಿತು.
ಅವಳು ತಕ್ಷಣ ಲ್ಯಾಪ್ಟಾಪ್ ಮುಚ್ಚಿದಳು. ಈ ವಿಡಿಯೋವನ್ನು ಯಾರು ಚಿತ್ರೀಕರಿಸಿರಬಹುದು? ವಿಕ್ರಮ್ಗೇ ಇದರಲ್ಲಿ ಪಾತ್ರವಿರಬಹುದೇ? ಅಥವಾ ಇದು ಅವನಿಗೆ ತಿಳಿಯದಂತೆ ನಡೆದಿದೆಯೇ? ಆ ಬ್ಲ್ಯಾಕ್ಮೇಲರ್ನ ಉದ್ದೇಶವೇನು? ಹಣವೇ? ಅಥವಾ ತನ್ನ ಸಂಸಾರವನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡುವುದೇ?
ಅವಳು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿರುವಾಗಲೇ ಅವಳ ಮೊಬೈಲ್ಗೆ ಒಂದು ಅನಾಮಿಕ ನಂಬರ್ನಿಂದ ಸಂದೇಶ ಬಂತು.
"ವಿಡಿಯೋ ನೋಡಿದಿರಾ, ಶ್ರೀಮತಿ ಕಾಮಿನಿ ರಾಘವ್? ನಿಮ್ಮ ಪತಿಗೆ ಇದು ತಲುಪಬಾರದು ಎಂದಾದರೆ, ನಾಳೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ 10 ಗಂಟೆಗೆ, 25 ಲಕ್ಷ ರೂಪಾಯಿ ನಗದು ಸಿದ್ಧವಾಗಿರಲಿ. ಎಲ್ಲಿಗೆ ತರಬೇಕು ಎಂದು ನಾಳೆ ತಿಳಿಸುತ್ತೇನೆ. ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ವಿಷಯ ತಿಳಿಸಿದರೆ, ಈ ವಿಡಿಯೋದ ಒಂದು ಪ್ರತಿ ನಿಮ್ಮ ಪತಿಯ ಆಫೀಸಿನ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ತಲುಪುತ್ತದೆ. ಹುಷಾರ್."
25 ಲಕ್ಷ! ಅಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಮೊತ್ತವನ್ನು ಅವಳು ಎಲ್ಲಿಂದ ತರುವುದು? ರಾಘವ್ನನ್ನು ಕೇಳುವಂತಿಲ್ಲ. ತನ್ನ ಬಳಿ ಇದ್ದ ಚಿನ್ನಾಭರಣ ಮಾರಿದರೂ ಅಷ್ಟು ಹಣ ಒಟ್ಟಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅವಳ ತಲೆ ಗಿರಗಿರನೆ ತಿರುಗಲಾರಂಭಿಸಿತು. ಅವಳಿಗೀಗ ಇದ್ದ ಅಂತಿಮ ಒಂದು ಆಶಾಕಿರಣ ವಿಕ್ರಮ್. ಅವನಿಗೇ ಕರೆ ಮಾಡಿ ವಿಷಯ ತಿಳಿಸಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡಳು.
ಆದರೆ, ರಾಘವ್ ಅವನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಹೋಗಿದ್ದಾನೆ. ಈಗ ಕರೆ ಮಾಡಿದರೆ ಎಲ್ಲವೂ ಬುಡಮೇಲಾಗಬಹುದು.
ಅವಳು ಅಸಹಾಯಕಳಾಗಿ ಕುಸಿದು ಕೂತಳು. ಸಮಯ ಉರುಳುತ್ತಿತ್ತು, ಅವಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಬಿರುಗಾಳಿ ತೀವ್ರಗೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು. ರಾಘವ್ ಮನೆಗೆ ಬರುವ ಮುನ್ನ, ವಿಕ್ರಮ್ನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವ ಮುನ್ನ, ಅವಳು ಏನಾದರೊಂದು ಮಾಡಬೇಕಿತ್ತು. ಅವಳ ಕಣ್ಣಿಗೆ ತನ್ನ ವಾರ್ಡ್ರೋಬ್ನಲ್ಲಿದ್ದ ಲಾಕರ್ ಬಿತ್ತು. ಅದರಲ್ಲಿ ಅವಳ ಮದುವೆಯ ಚಿನ್ನಾಭರಣಗಳು, ಕೆಲವು ಆಸ್ತಿ ಪತ್ರಗಳು ಇದ್ದವು. ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮಾರಿದರೂ 25 ಲಕ್ಷ ಹೊಂದಿಸುವುದು ಕಷ್ಟಸಾಧ್ಯವಾಗಿತ್ತು.
ಆಗಲೇ ಅವಳ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಒಂದು ಯೋಚನೆ ಹೊಳೆಯಿತು. ರಾಘವ್ನ ಆಫೀಸಿನ ಖರ್ಚುಗಳಿಗಾಗಿ ಮನೆಯಲ್ಲೊಂದು ಸಣ್ಣ ಸೇಫ್ ಇತ್ತು. ಅದರ ಕೀಲಿಗಳು ರಾಘವ್ನ ಸ್ಟಡಿ ರೂಂನ ಡ್ರಾಯರ್ನಲ್ಲಿರುತ್ತಿತ್ತು. ತುರ್ತು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಬಳಸಲೆಂದು ರಾಘವ್ ಅವಳಿಗೂ ಆ ಜಾಗವನ್ನು ತೋರಿಸಿದ್ದ. ಅದರಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಐದರಿಂದ ಹತ್ತು ಲಕ್ಷ ನಗದು ಇರುತ್ತಿತ್ತು.
'ಇದು ತಪ್ಪು, ಇದು ಕೂಡ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಕಳ್ಳತನ,' ಎಂದು ಅವಳ ಮನಸ್ಸು ಕೂಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ, ಅವಳ ಸಂಸಾರ, ಮಗನ ಭವಿಷ್ಯ, ಅವಳ ಗೌರವ... ಎಲ್ಲವೂ ಪಣಕ್ಕಿಟ್ಟಾಗ, ಸರಿ-ತಪ್ಪುಗಳ ನಡುವಿನ ಗೆರೆ ಅಳಿಸಿಹೋಗಿತ್ತು. ಅವಳು ಧೈರ್ಯ ಮಾಡಿ ರಾಘವ್ನ ಸ್ಟಡಿ ರೂಂಗೆ ನಡೆದಳು.
ಡ್ರಾಯರ್ ತೆರೆದಳು. ಅದರಲ್ಲಿ ಕೀಲಿಗಳ ಗುಚ್ಛವಿತ್ತು. ಅವಳ ಹೃದಯ ಡವಡವಗುಟ್ಟುತ್ತಿತ್ತು, ಪ್ರತಿ ಶಬ್ದಕ್ಕೂ ಕಿವಿಗಳು ನಿಮಿರುತ್ತಿದ್ದವು. ಯಾರಾದರೂ ಬಂದುಬಿಟ್ಟರೆ ಎಂಬ ಭಯ. ಕೀಲಿಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ಗೋಡೆಯಲ್ಲಿನ ಪೇಂಟಿಂಗ್ನ ಹಿಂದಿದ್ದ ಸೇಫ್ ಅನ್ನು ತೆರೆದಳು. ಒಳಗೆ ಕಂತೆ ಕಂತೆ ನೋಟುಗಳಿದ್ದವು. ಅವಳು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಿದಂತೆ ಸುಮಾರು ಎಂಟು ಲಕ್ಷ ರೂಪಾಯಿ ಇತ್ತು. ಅವಳು ಆ ಹಣವನ್ನು ತೆಗೆದು ತನ್ನ ಬ್ಯಾಗ್ನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಳು.
ಇನ್ನೂ ಹದಿನೇಳು ಲಕ್ಷ ಬೇಕಿತ್ತು.
ಅವಳು ತನ್ನ ವಾರ್ಡ್ರೋಬ್ ತೆರೆದು, ಲಾಕರ್ನಲ್ಲಿದ್ದ ತನ್ನೆಲ್ಲಾ ಚಿನ್ನಾಭರಣಗಳನ್ನು ಒಂದು ಬಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡಳು. ತನ್ನ ತಾಯಿ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ ಹಳೆಯ ಕಾಲದ ಒಡವೆಗಳು, ರಾಘವ್ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತೊಡಿಸಿದ್ದ ನೆಕ್ಲೇಸ್... ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನೋಡಿದಾಗ ಅವಳಿಗೆ ಅಳು ಉಕ್ಕಿ ಬಂತು. ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಅವಳು ತನ್ನ ಒಂದು ತಪ್ಪಿಗಾಗಿ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ.
ಸಮಯ ಸಂಜೆ ಐದು ಗಂಟೆ. ರಾಘವ್ ಬರುವ ಸಮಯ ಹತ್ತಿರವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅವಳು ತಕ್ಷಣ ತನಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದ ಒಬ್ಬ ಹಳೆಯ ಜ್ಯುವೆಲರ್ಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿದಳು. "ಶಂಕರ್ ಶೆಟ್ಟರೇ, ನಾನೇ ಕಾಮಿನಿ ಮಾತಾಡುತ್ತಿರುವುದು. ನನಗೆ ತುರ್ತಾಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಣದ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇದೆ. ಕೆಲವು ಒಡವೆಗಳನ್ನು ಮಾರಬೇಕಿದೆ. ಈಗಲೇ ನಿಮ್ಮ ಅಂಗಡಿಗೆ ಬರಬಹುದೇ?"
ಅತ್ತ ಕಡೆಯಿಂದ, "ಅಯ್ಯೋ ಮೇಡಂ, ಯಾಕೆ ಬರಬಾರದು? ಬನ್ನಿ, ಅಂಗಡಿ ತೆರೆದೇ ಇರುತ್ತದೆ," ಎಂಬ ಉತ್ತರ ಬಂತು.
ಅವಳು ಬ್ಯಾಗ್ನಲ್ಲಿ ಹಣ ಮತ್ತು ಒಡವೆಗಳನ್ನು ತುಂಬಿಕೊಂಡು, ಕೆಲಸದವರಿಗೆ ಏನೋ ಒಂದು ನೆಪ ಹೇಳಿ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಬಿದ್ದಳು. ಅವಳ ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಯೂ ಪಾಪಪ್ರಜ್ಞೆಯಿಂದ ಭಾರವಾಗಿತ್ತು.
ಶಂಕರ್ ಶೆಟ್ಟರ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ, ಅವಳು ತಂದಿದ್ದ ಒಡವೆಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಅವರು ಒಂದು ಕ್ಷಣ ದಂಗಾದರು. "ಇದೆಲ್ಲಾ ನಿಮ್ಮ ಮದುವೆಯ ಒಡವೆಗಳಲ್ಲವೇ ಮೇಡಂ? ರಾಘವ್ ಸರ್ಗೆ ಗೊತ್ತಿದೆಯೇ?"
"ಅವರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿದೆ, ಶೆಟ್ಟರೇ. ನಾವು ಒಂದು ಜಾಗ ಖರೀದಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಹಣ ಬೇಕಾಗಿದೆ. ನೀವು ಬೇಗ ಇದರ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ತಿಳಿಸಿ," ಎಂದು ಅವಳು ಮುಖದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಭಾವನೆ ಕಾಣದಂತೆ ಹೇಳಿದಳು.
ಒಂದು ಗಂಟೆಯ ನಂತರ, ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಮುಗಿದು ಅವಳ ಕೈಗೆ ಹದಿನೈದು ಲಕ್ಷ ರೂಪಾಯಿ ಬಂತು. ಒಟ್ಟು ಸೇರಿ ಇಪ್ಪತ್ತಮೂರು ಲಕ್ಷ. ಇನ್ನೂ ಎರಡು ಲಕ್ಷ ಕಡಿಮೆ ಇತ್ತು.
"ಶೆಟ್ಟರೇ, ದಯವಿಟ್ಟು ಇನ್ನೂ ಎರಡು ಲಕ್ಷ ಹೊಂದಿಸಿಕೊಡಿ. ನಾಳೆ ಅಥವಾ ನಾಡಿದ್ದರಲ್ಲಿ ವಾಪಸ್ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ. ಇದು ನನ್ನ ಜೀವನದ ಪ್ರಶ್ನೆ," ಎಂದು ಕಾಮಿನಿ ದೈನ್ಯವಾಗಿ ಬೇಡಿಕೊಂಡಳು.
ಅವಳ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ನೋಡಿ, ಮತ್ತು ರಾಘವ್ ಮೇಲಿದ್ದ ಗೌರವದಿಂದ ಶಂಕರ್ ಶೆಟ್ಟರು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು. ಅವಳ ಕೈಗೆ ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ಲಕ್ಷ ರೂಪಾಯಿಗಳ ನಗದು ಬಂತು. ಆ ಹಣದ ಕಂತೆಗಳು ಅವಳಿಗೆ ಹಣದಂತೆ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ತನ್ನ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಮತ್ತು ಗೌರವವನ್ನು ಖರೀದಿಸುವ ಬೆಲೆಯಂತೆ ಕಂಡವು.
ಅವಳು ಆ ದೊಡ್ಡ ಬ್ಯಾಗನ್ನು ಹಿಡಿದು ಮನೆಗೆ ವಾಪಸ್ ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ರಾತ್ರಿ ಏಳು ಗಂಟೆಯಾಗಿತ್ತು. ಅವಳು ನೇರವಾಗಿ ತನ್ನ ಕೋಣೆಗೆ ಹೋಗಿ, ಬ್ಯಾಗನ್ನು ವಾರ್ಡ್ರೋಬ್ನ ಹಿಂಬದಿಯಲ್ಲಿ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟಳು. ಅವಳು ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಡುವ ಮುನ್ನವೇ, ಹೊರಗೆ ರಾಘವ್ನ ಕಾರಿನ ಸದ್ದು ಕೇಳಿಸಿತು.
ಅವಳ ಹೃದಯ ಮತ್ತೆ ಬಾಯಿಗೆ ಬಂದಂತಾಯಿತು. ರಾಘವ್ ವಿಕ್ರಮ್ನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿ ಬಂದಿದ್ದಾನೆ. ಅವನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಭಾವನೆ ಇರಬಹುದು?
ರಾಘವ್ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಬಂದ. ಅವನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ವಿಶೇಷ ಭಾವನೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅದು ಎಂದಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ನಿರ್ಲಿಪ್ತವಾಗಿತ್ತು, ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ದಣಿದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ಅವನು ನೇರವಾಗಿ ಬಂದು ಸೋಫಾದ ಮೇಲೆ ಕುಸಿದು ಕೂತ.
"ಬನ್ನಿ ರೀ, ಕಾಫಿ ತರುತ್ತೇನೆ," ಎಂದು ಕಾಮಿನಿ ಹೇಳಿದಳು.
"ಬೇಡ ಕಾಮಿನಿ, ಸ್ವಲ್ಪ ನೀರು ಕೊಡು ಸಾಕು," ಅವನ ದನಿ ಶುಷ್ಕವಾಗಿತ್ತು.
ಅವಳು ನೀರು ತಂದುಕೊಟ್ಟಳು. ಅವನು ನೀರು ಕುಡಿದು, ಗ್ಲಾಸನ್ನು ಟೇಬಲ್ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟು, ಅವಳನ್ನೇ ನೇರವಾಗಿ ನೋಡಿದ. ಆ ನೋಟದಲ್ಲಿ ಒಂದು ವಿಚಿತ್ರವಾದ ತೂಕವಿತ್ತು.
"ವಿಕ್ರಮ್ನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದೆ," ರಾಘವ್ ಮಾತು ಆರಂಭಿಸಿದ.
ಕಾಮಿನಿ ಉಸಿರು ಬಿಗಿಹಿಡಿದು ಅವನ ಮುಂದಿನ ಮಾತಿಗಾಗಿ ಕಾದಳು.
"ನೀನು ಹೇಳಿದ್ದು ನಿಜ. ಅವನು ಹಣಕ್ಕಾಗಿ ಪೀಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಅವನ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ಗೆ ಹಣ ಬೇಕಂತೆ. ನಾನು ಅವನಿಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬೈದು, ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳಿ ಬಂದಿದ್ದೇನೆ. ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ನಿನ್ನ ಬಳಿ ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಮಾತು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ."
ರಾಘವ್ನ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಕಾಮಿನಿಗೆ ಅರ್ಧ ಸಮಾಧಾನವಾದರೂ, ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ನಂಬಿಕೆ ಬರಲಿಲ್ಲ. ವಿಕ್ರಮ್ ಇಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗಿ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡನೇ? ರಾಘವ್ನ ಮುಖದಲ್ಲಿನ ಆ ನಿರ್ಲಿಪ್ತತೆ ಕೇವಲ ದಣಿವಾಗಿತ್ತೇ ಅಥವಾ ಅದು ಮುಂಬರುವ ಬಿರುಗಾಳಿಯ ಮುನ್ಸೂಚನೆಯೇ?
"ಹೌದೇ... ಒಳ್ಳೇದಾಯ್ತು ಬಿಡಿ," ಎಂದು ಅವಳು ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಹೇಳಿದಳು.
"ಆದರೆ ಕಾಮಿನಿ," ರಾಘವ್ ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಬಾಗಿ, ತನ್ನ ದನಿಯನ್ನು ತಗ್ಗಿಸಿ ಹೇಳಿದ, "ನಾನು ಅವನ ಸ್ಟುಡಿಯೋಗೆ ಹೋದಾಗ, ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ವಿಚಿತ್ರವಾದ ಸಂಗತಿ ನನ್ನ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬಂತು."
ಕಾಮಿನಿಯ ಎದೆಯ ಬಡಿತ ಮತ್ತೆ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. "ಏ... ಏನು?"
"ಅವನ ಟೇಬಲ್ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಡ್ರಾಯಿಂಗ್ ಇತ್ತು. ಅದಿನ್ನೂ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಬ್ಬ ಹೆಂಗಸಿನ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸಿದ್ದ. ಆ ಕಣ್ಣುಗಳು... ಆ ಕಣ್ಣುಗಳು ನಿನ್ನನ್ನೇ ಹೋಲುತ್ತಿದ್ದವು."
ರಾಘವ್ನ ಮಾತುಗಳು ಒಂದು ಸುತ್ತಿಗೆಯಂತೆ ಅವಳ ತಲೆಗೆ ಬಡಿದವು.
"ಅದೇ ರೀತಿ ಕಣ್ಣುಗಳು ಇರುವ ಬೇರೆ ಯಾರಾದರೂ ಇರಬಹುದು ರೀ," ಕಾಮಿನಿ ಸಮಜಾಯಿಷಿ ನೀಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದಳು.
"ಇರಬಹುದು," ಎಂದು ರಾಘವ್ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡ. "ಆದರೆ, ಆ ಡ್ರಾಯಿಂಗ್ನ ಕೆಳಗೆ, ಒಂದು ಚಿಕ್ಕದಾಗಿ ಹೆಸರು ಬರೆದಿದ್ದ. 'ಮೈ ಸೀಕ್ರೆಟ್ ಲವ್'."
ರಾಘವ್ ಈ ಮಾತು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ, ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಗಾಳಿಯೇ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದಂತೆ ಭಾಸವಾಯಿತು. ಕಾಮಿನಿಗೆ ತನ್ನ ಕಾಲ ಕೆಳಗಿನ ನೆಲವೇ ಕುಸಿದು ಬೀಳುತ್ತಿರುವ ಅನುಭವವಾಯಿತು. ಅವಳು ಏನು ಹೇಳಬೇಕೆಂದು ತಿಳಿಯದೆ, ಕಲ್ಲಿನ ಪ್ರತಿಮೆಯಂತೆ ನಿಂತುಬಿಟ್ಟಳು.
ರಾಘವ್ನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಈಗ ನಿರ್ಲಿಪ್ತತೆಯ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಒಂದು ನೋವಿನ ಹಣತಿಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಅವನು ಅವಳ ಬಳಿ ಬಂದು, ಅವಳ ಭುಜದ ಮೇಲೆ ಕೈ ಇಟ್ಟು ಕೇಳಿದ. ಆ ಪ್ರಶ್ನೆ ಅವಳ ಆತ್ಮವನ್ನೇ ಚಿಂದಿ ಮಾಡುವಂತಿತ್ತು.
"ಕಾಮಿನಿ, ನನ್ನ ತಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿರುವ ಆ 'ಗುಪ್ತ ಪ್ರೇಮಿ' ನೀನೇನಾ?"
ಮುಂದುವರೆಯುವುದು.....04