ಅರ್ಜುನ್ನ ಬದಲಾದ ವರ್ತನೆಯಿಂದ ಅನುಷಾ ತೀವ್ರವಾಗಿ ನಿರಾಶೆಗೊಂಡಿರುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ಈ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅರ್ಜುನ್ಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ, ಅರ್ಜುನ್ ತನ್ನ ಯಶಸ್ಸು ಮತ್ತು ಹಣವನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಿ ತನ್ನನ್ನು ಮತ್ತು ತನ್ನ ಬದುಕನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.ಅನುಷಾ:ಅರ್ಜುನ್, ನನಗೆ ನಿನ್ನ ಈ ಹೊಸ ಅವತಾರ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ನೀನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿರುವುದು ನಿನ್ನ ಕಂಪನಿಯ ಲಾಭಾಂಶವನ್ನು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ನಿನ್ನ ದಾರಿಯನ್ನೂ ಸಹ. ನನಗೆ ಹಣ, ಐಷಾರಾಮಿ ಜೀವನ ಮುಖ್ಯ. ನಿನಗೆ ಇದು ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದಾದಲ್ಲಿ, ನಾವು ಈ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಜೊತೆಯಾಗಿ ನಡೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.ಅರ್ಜುನ್: (ಶಾಂತವಾಗಿ) ಅನುಷಾ, ನಾನು ಹಣ, ಹೆಸರು, ಅಧಿಕಾರ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸಂಪಾದಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಆದರೆ ನನಗೆ ಅಂತರಂಗದ ಶಾಂತಿ ಸಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ನಾನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿರುವ ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ಅದು ಕೇವಲ ಒಂದು ಕ್ಷಣಿಕ ಸುಖ. ನಾನು ನನ್ನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ. ನಾನು ಸಂಪಾದಿಸಿದ ಹಣದಲ್ಲಿ ನಿನಗೆ ಏನು ಬೇಕೋ ಅದನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊ. ಆದರೆ ನನ್ನನ್ನು ನನ್ನಷ್ಟಿಕ್ಕೆ ಇರಲು ಬಿಡು. ಅನುಷಾ ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ದಿಗ್ಭ್ರಮೆಗೊಂಡು ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಡುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ಅರ್ಜುನ್ನ ಹಳೆಯ ಲೋಕದ ಪ್ರತೀಕ. ಅವಳು ಹೊರಟುಹೋದ ನಂತರ ಅರ್ಜುನ್ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಈ ಒಂಟಿತನ ಅವನಿಗೆ ನೆಮ್ಮದಿ ನೀಡುತ್ತದೆ.
ಅರ್ಜುನ್ ಆಂಧ್ರದ ರೈತ ಅಚ್ಯುತನನ್ನು ಮತ್ತೆಭೇಟಿಯಾಗಲು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಈ ಬಾರಿ ಅವನು ತನ್ನ ದುಬಾರಿ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ, ಸಾಮಾನ್ಯ ಬಸ್ಸು ಮತ್ತು ರೈಲಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸುತ್ತಾನೆ. ಈ ಪಯಣದಲ್ಲಿ ಅವನು ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರ ಸರಳತೆ, ಅವರ ಮಾತುಗಳು ಮತ್ತು ಬದುಕಿನ ಸಣ್ಣಪುಟ್ಟ ಸಂತೋಷಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇದು ಅವನಿಗೆ ಹೊಸ ಅನುಭವವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ರೈಲು ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಹಿರಿಯ ಮಹಿಳೆ ಭಾರವಾದ ಚೀಲವನ್ನು ಹೊತ್ತುಕೊಂಡಿರುವುದನ್ನು ಅರ್ಜುನ್ ನೋಡುತ್ತಾನೆ. ತಾನು ಯಾರೆಂದು ತಿಳಿಸದೆ, ಆಕೆಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಆ ಮಹಿಳೆ ಅರ್ಜುನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ನಗುತ್ತಾ, ನೀನು ತುಂಬಾ ಒಳ್ಳೆಯ ವ್ಯಕ್ತಿ, ಎಂದು ಹಾರೈಸುತ್ತಾಳೆ. ಈ ಮಾತುಗಳು ಅರ್ಜುನ್ನನ್ನು ಭಾವುಕವಾಗಿಸುತ್ತವೆ. ಇದುವರೆಗೂ ಹಣ ಮತ್ತು ಸ್ಥಾನಮಾನದಿಂದ ಮಾತ್ರ ಗೌರವವನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಅರ್ಜುನ್, ಕೇವಲ ಸಹಾಯದಿಂದ ಸಿಕ್ಕ ಈ ಗೌರವವನ್ನು ನೋಡಿ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಪಡುತ್ತಾನೆ.
ಹಳ್ಳಿಯನ್ನು ತಲುಪಿದ ಅರ್ಜುನ್, ಅಚ್ಯುತನ ಮನೆಯ ಬಳಿ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ಅಚ್ಯುತ ಅವನನ್ನು ನಗುತ್ತಾ ಸ್ವಾಗತಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅರ್ಜುನ್ ಮತ್ತೆ ಬರುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಅವನಿಗೆ ತಿಳಿದಿತ್ತು.ಅರ್ಜುನ್: (ಕೈಗಳನ್ನು ಜೋಡಿಸಿ) ದೊಡ್ಡಪ್ಪ, ನಿಮ್ಮ ಮಾತುಗಳು ನನ್ನ ಜೀವನವನ್ನೇ ಬದಲಾಯಿಸಿವೆ. ನಾನು ನಿಮಗೆ ಅನ್ಯಾಯ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಕ್ಷಮೆ ಯಾಚಿಸಲು ಬಂದಿದ್ದೇನೆ. ನಾನು ನನ್ನ ಕಂಪನಿಯಿಂದ ನಿಮ್ಮ ಭೂಮಿಗೆ ದುಪ್ಪಟ್ಟು ಹಣವನ್ನು ನೀಡಲು ಸಿದ್ಧನಿದ್ದೇನೆ. ದಯವಿಟ್ಟು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ.ಅಚ್ಯುತ:ಅರ್ಜುನ್, ನಾನು ಆಗಲೇ ಹೇಳಿದಂತೆ. ಹಣದಿಂದ ಈ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ನಾನು ನಿನಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತೇನೆ. ಈ ಭೂಮಿಯನ್ನು ನನ್ನಿಂದ ಖರೀದಿಸುವ ಬದಲು, ಇಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಕೆಲವು ದಿನ ಇರು. ನನ್ನ ಬದುಕು ಹೇಗಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೊ. ಆಗ ನೀನು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೀಯಾ.ಅರ್ಜುನ್ ಅಚ್ಯುತನ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ತನ್ನ ಐಷಾರಾಮಿ ಬದುಕನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಗುಡಿಸಲಿನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸಲು ಸಿದ್ಧನಾಗುತ್ತಾನೆ.
ಅರ್ಜುನ್, ಅಚ್ಯುತನ ಗುಡಿಸಲಿನಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಹೊಸ ಬದುಕನ್ನು ಆರಂಭಿಸುತ್ತಾನೆ. ಬೆಳಗಿನ ಜಾವ ಸೂರ್ಯೋದಯಕ್ಕೂ ಮುನ್ನ ಎದ್ದು, ಹಳ್ಳಿಯ ಹಾದಿಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ಅವನ ಮೊದಲ ಕೆಲಸ ಕಸ ಗುಡಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಹಳ್ಳಿಯ ಜನರೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯುವುದು. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಈ ಕೆಲಸಗಳು ಅವನಿಗೆ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತವೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಅವನು ಎಂದಿಗೂ ಇಂತಹ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ, ಈ ಸರಳ ಜೀವನ ಅವನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಶಾಂತಿ ನೀಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತದೆ.ಅಚ್ಯುತ ಪ್ರತಿದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಅರ್ಜುನ್ನನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ನದಿಯ ಬಳಿ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಲು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.ಅಚ್ಯುತ: ನೋಡು ಅರ್ಜುನ್, ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ನೀನು ನಿನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಶುದ್ಧಗೊಳಿಸಿದರೆ, ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ಸತ್ಯ ನಿನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ನೀರಿನಂತೆ ನಿನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಶಾಂತವಾಗಲಿ. ಆಗ ಮಾತ್ರ ನೀನು ಸತ್ಯವನ್ನು ನೋಡಲು ಸಾಧ್ಯ.ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಅರ್ಜುನ್ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಲು ಕಷ್ಟಪಡುತ್ತಾನೆ. ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಹಳೆಯ ವ್ಯಾಪಾರದ ಯೋಚನೆಗಳು, ನಷ್ಟ, ಮತ್ತು ಅನುಷಾಳ ಮಾತುಗಳು ಸುಳಿದಾಡುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಅವನು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಧ್ಯಾನದ ಮೇಲೆ ಏಕಾಗ್ರತೆ ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾನೆ.ಅಚ್ಯುತ, ಅರ್ಜುನ್ಗೆ ಕೇವಲ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡುವುದಲ್ಲದೆ, ಸಮಾಜ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಲು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ಅರ್ಜುನ್ ಹಳ್ಳಿಯ ಶಾಲೆಗಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಪಾಠ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ಅಲ್ಲಿ ಹಣವಿಲ್ಲದೆ ಪಾಠ ಹೇಳುವುದನ್ನು ನೋಡಿ ಅವನಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಪಾಠ ಹೇಳಿದ ನಂತರ ಅವರು ನಗುವಾಗ, ಅರ್ಜುನ್ ತನ್ನ ಕಂಪನಿಯ ಯಶಸ್ಸು ಮತ್ತು ಹಣ ಗಳಿಸಿದಾಗಲೂ ಇಂತಹ ಸಂತೋಷವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ಒಂದು ದಿನ, ಒಬ್ಬ ಬಡ ಮಹಿಳೆ ತನ್ನ ಕಾಯಿಲೆಯ ಮಗುವಿಗೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಕೊಡಿಸಲು ಹೆಣಗಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಅರ್ಜುನ್ ತಕ್ಷಣ ತನ್ನ ಬಳಿ ಉಳಿದಿದ್ದ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಣವನ್ನು ಆ ಮಹಿಳೆಗೆ ನೀಡುತ್ತಾನೆ. ಮಹಿಳೆ ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ ಅವನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾಳೆ.ಮಹಿಳೆ: ಯಾಕೆ ನನಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೀಯಾ? ನಿನಗೆ ಏನಾದರೂ ಬೇಕಾಗಿದೆಯೇ?ಅರ್ಜುನ್: ಬೇಡ. ನೀನು ನಕ್ಕರೆ ಸಾಕು.ಆ ಮಹಿಳೆ ಕೃತಜ್ಞತೆಯಿಂದ ನಕ್ಕಾಗ, ಅರ್ಜುನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಸಂತೋಷ ಅತಿ ದೊಡ್ಡದಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಈ ಘಟನೆ ಅರ್ಜುನ್ಗೆ ಸ್ವಾರ್ಥಕ್ಕಿಂತ ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ನಿಜವಾದ ಸಂತೋಷವನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ.
ಹಳ್ಳಿಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ವೃದ್ಧ ಕಲ್ಲನ್ನು ಕೆತ್ತಿ ಸುಂದರವಾದ ಮೂರ್ತಿ ಮಾಡುವುದನ್ನು ಅರ್ಜುನ್ ನೋಡುತ್ತಾನೆ. ಆ ವೃದ್ಧನ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಕಲೆಯ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ. ಅರ್ಜುನ್ ಅವನ ಬಳಿ ಹೋಗಿ, ಈ ಕಲ್ಲಲ್ಲಿ ಏನಿತ್ತು, ನೀವು ಏನನ್ನು ಹೊರತಂದಿದ್ದೀರಿ? ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ.ವೃದ್ಧ: ಕಲ್ಲು ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಅದರ ಒಳಗಿರುವ ಸುಂದರ ಮೂರ್ತಿ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ಅದನ್ನು ಹೊರತರುವುದು ಕಲಾವಿದನ ಕೆಲಸ. ನಾವು ಹಣಕ್ಕೆ ಮೂರ್ತಿ ಕೆತ್ತುವುದಿಲ್ಲ, ನಾವು ನಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿರುವ ಸತ್ಯವನ್ನು ಹೊರಗೆ ತರುತ್ತೇವೆ.ಈ ಮಾತುಗಳು ಅರ್ಜುನ್ನನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಚಿಂತಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಅವನೂ ಕಲ್ಲಿನಂತೆ ತನ್ನೊಳಗೆ ಇದ್ದ ಅಂತರಂಗದ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ ಎಂಬ ಅರಿವು ಮೂಡುತ್ತದೆ.
ಅರ್ಜುನ್ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಹೊಸ ಕನ್ನಡಿಯ ಮೂಲಕ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಈಗ ಕೇವಲ ವ್ಯಾಪಾರಿಯಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಒಬ್ಬ ಮಾನವೀಯ, ಸಹಾನುಭೂತಿಯ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಆಚ್ಯುತ, ಆ ಹಳ್ಳಿಯ ಜನ, ಮತ್ತು ವೃದ್ಧನ ಮಾತುಗಳು ಹೊಸ ದಾರಿಯನ್ನು ತೋರಿಸಿವೆ. ಅವನು ಹೊಸ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ.
                                     ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತದೆ