ತ್ರಿಲೋಕದಲ್ಲೇ ಅತ್ಯಂತ ಗಂಭೀರ ಹಾಗೂ ನ್ಯಾಯಪರ ಯಾರು ಎಂದು ಕೇಳಿದರೆ, ಯಾರೂ ಎರಡನೇ ಮಾತು ಆಡುವುದಿಲ್ಲ, ಅದು ಯಮರಾಜ. ಅವರ ಹೆಸರು ಕೇಳಿದರೆ ಸಾಕು, ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಸಾಹಸಿಗರಿಗೂ ಬೆವರಿಳಿಯುತ್ತದೆ. ಅವರ ನ್ಯಾಯತೀರ್ಮಾನಗಳು ಅಚಲ. ಯಾರೂ, ಎಷ್ಟೇ ದೊಡ್ಡವರಾಗಿದ್ದರೂ, ಅವರ ನ್ಯಾಯದಂಡದಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಹೀಗಿರುವಾಗ, ಯಮರಾಜರು ನಕ್ಕರೆ? ಅದೂ ಹೊಟ್ಟೆ ಹಿಡಿದು ನಗಬೇಕಾದರೆ, ಸಾಮಾನ್ಯ ವಿಷಯವಾಗಿರಲು ಸಾಧ್ಯವೇ? ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲು, ಭೂಲೋಕದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಒಂದು ವಿಚಿತ್ರ ಘಟನೆಯನ್ನು ನಾವು ನೋಡಲೇಬೇಕು.
ಆ ಘಟನೆ ನಡೆದಿದ್ದು ಅಚ್ಚಪ್ಪ ಎಂಬ ಒಬ್ಬ ವಿಚಿತ್ರ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಜೀವನದಲ್ಲಿ. ಅಚ್ಚಪ್ಪನಿಗೆ ಊರಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳು ಸತ್ಯಪ್ಪ ಎಂಬ ಅಡ್ಡಹೆಸರಿತ್ತು. ಯಾಕೆಂದರೆ, ಅವನು ಹೇಳುವ ಸುಳ್ಳುಗಳು ನೂರಕ್ಕೆ ನೂರು ಸತ್ಯದಂತೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಆ ಸುಳ್ಳುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಯಾರು ನಂಬುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವನ ಸುಳ್ಳುಗಾರಿಕೆ ಎಷ್ಟಿತ್ತು ಎಂದರೆ, ಹತ್ತಿರದವರೇ ಇವನ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ತನಗೆ ತಾನೇ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು, ತನ್ನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಅರಸ ತಾನೇ ಎಂದು ತಿರುಗಾಡುತ್ತಿದ್ದನು. ಹೀಗಿರುವ ಅಚ್ಚಪ್ಪ ಒಂದು ದಿನ ನಡುರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ತಾನು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ಎದುರುಗಡೆ ಒಂದು ವಾಹನಕ್ಕೆ ಡಿಕ್ಕಿ ಹೊಡೆದನು. ಡಿಕ್ಕಿ ಹೊಡೆದ ತಕ್ಷಣ, ಅಚ್ಚಪ್ಪನ ಪ್ರಾಣ ಪಕ್ಷಿ ಹಾರಿ ಹೋಯಿತು.
ಕಣ್ತೆರೆದು ನೋಡಿದ ಅಚ್ಚಪ್ಪ, ತನ್ನ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ವಾತಾವರಣ ಕಂಡು ಆಶ್ಚರ್ಯಚಕಿತನಾದನು. ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣಿಸಿದಲ್ಲೆಲ್ಲ ಕತ್ತಲು, ಭಯಾನಕವಾದ ಶಬ್ದಗಳು, ಮತ್ತು ದೂರದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿರುವ ಬೆಳಕು. ಅವನಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಯಿತು, ಇದು ಯಮಲೋಕ ಎಂದು. ಭಯದಿಂದ ನಡುಗುತ್ತಾ, ಅವನು ಮೆಲ್ಲಗೆ ಆ ಬೆಳಕಿನ ಕಡೆಗೆ ನಡೆದನು. ಅಲ್ಲಿ ಕಾದಿದ್ದದ್ದು ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಅಲ್ಲ, ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಯಮರಾಜರು. ಯಮರಾಜರು ಕೆಂಪಾದ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ಅಚ್ಚಪ್ಪನನ್ನು ದಿಟ್ಟಿಸಿ ನೋಡಿದರು. ನಿನ್ನ ಹೆಸರು ಅಚ್ಚಪ್ಪನೇ? ಎಂದು ಸಿಡಿಲಿನಂತೆ ಗುಡುಗಿದರು. ಅಚ್ಚಪ್ಪ ಭಯದಿಂದಲೇ ತಲೆಯಾಡಿಸಿದ. ನಿನ್ನ ಪುಣ್ಯದ ಖಾತೆ ಖಾಲಿ ಇದೆ. ಪಾಪದ ಖಾತೆಯಂತೂ ತುಂಬಿ ಹರಿಯುತ್ತಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ನಿನಗೆ ನರಕದಲ್ಲಿ ಘೋರ ಶಿಕ್ಷೆ ಕಾದಿದೆ ಎಂದು ಯಮರಾಜರು ತೀರ್ಪು ನೀಡಿದರು.
ಈ ಮಾತು ಕೇಳಿದ ಅಚ್ಚಪ್ಪನಿಗೆ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಬುದ್ಧಿ ಓಡಿತು. 'ಒಂದು ಕಾಲಕ್ಕೆ ಸುಳ್ಳು ಸತ್ಯಪ್ಪ ಎಂದು ಹೆಸರಾಗಿದ್ದ ನಾನು, ಈಗ ಸುಮ್ಮನೆ ನರಕಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕೇ? ಏನಾದರೂ ಒಂದು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿ ನೋಡೋಣ, ಅಪ್ಪಿತಪ್ಪಿ ಯಮರಾಜರನ್ನು ನಂಬಿಸಿದರೆ?' ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿದ. ಧೈರ್ಯದಿಂದ ತಲೆಯೆತ್ತಿ ನಿಂತು ಯಮರಾಜರನ್ನು ನೋಡಿದ. ಯಮಧರ್ಮರಾಯರೇ, ನಾನು ನನ್ನನ್ನು ಸತ್ತವನು ಎಂದು ಭಾವಿಸಿಯೇ ಇಲ್ಲ ಎಂದ. ಯಮರಾಜರು ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ ಅಚ್ಚಪ್ಪನನ್ನು ದಿಟ್ಟಿಸಿ ನೋಡಿದರು. ನೀನು ಈಗ ಸತ್ತಿದ್ದೀಯಪ್ಪ. ನಿನಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಮರುಜೀವನ ನೀಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ನೀನು ನರಕಕ್ಕೇ ಹೋಗಬೇಕು ಎಂದು ಯಮರಾಜರು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹೇಳಿದರು.
ಅಚ್ಚಪ್ಪ ನಿಧಾನವಾಗಿ ನಗಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ.ಯಮರಾಜರೇ, ನನ್ನ ಕಥೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕೇಳಿ. ನಾನು ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿರುವಾಗ, ಇಡೀ ವಿಶ್ವವೇ ನನ್ನದು ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಯಾರು ಬೇಕಾದರೂ ಬರಬಹುದು, ಆದರೆ ಯಾರನ್ನೂ ಒಳಗೆ ಬಿಡದಂತೆ ಕಾವಲು ಕಾದಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿಸಲಿಲ್ಲ. ನಾನೇ ನನ್ನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಚಕ್ರವರ್ತಿ. ನನ್ನ ಆದೇಶವೇ ಅಂತಿಮ. ನನ್ನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಗಡಿಗಳು ದೇವಲೋಕದಿಂದ ಹಿಡಿದು ಯಮಲೋಕದವರೆಗೂ ಇದೆ. ನಾನು ಸತ್ತು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದೇನೆಂದರೆ, ನೀವೇ ನನ್ನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಟ್ಟಿದ್ದೀರಿ. ಅಂದರೆ ನೀವೂ ನನ್ನ ಆಡಳಿತದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿದ್ದೀರಿ ಎಂದ.
ಯಮರಾಜರು ಈ ಮಾತು ಕೇಳಿ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ನಕ್ಕರು. ಅವರ ನಗು, ಘನತೆಯ ನಗುವಲ್ಲ, ಅದು ಕಠಿಣವಾದ, ಆದರೆ ನಿಟ್ಟುಸಿರಿನ ನಗು. ಅಚ್ಚಪ್ಪ, ಏನು ಹುಚ್ಚು ಮಾತು ಇದು? ಇಡೀ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಮೇಲೆ ಆಡಳಿತ ನಡೆಸುವ ಸಾಮ್ರಾಟ ಯಾರು ಎಂಬುದು ನಿನಗೆ ಗೊತ್ತಿದೆಯೇ? ಎಂದರು ಯಮರಾಜರು. "ನನ್ನ ಆಡಳಿತದ ಪ್ರದೇಶ ಇದು, ನಾನು ಹೇಳಿದಂತೆ ಕೇಳಬೇಕೇ ಹೊರತು, ನೀನು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಆಡಳಿತ ನಡೆಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದರು ಯಮರಾಜರು.
ಯಮರಾಜರೇ, ನಾನು ಹೇಳಿದ ವಿಷಯವನ್ನು ನೀವು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ದೇಹವು ಸತ್ತಿದೆ, ಹೌದು. ಆದರೆ ನನ್ನ ಆತ್ಮ? ನನ್ನ ಆತ್ಮ ಈ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಚಕ್ರವರ್ತಿ. ನನ್ನ ಆತ್ಮ ಈ ದೇಹವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬಂದಿದೆಯೇ ಹೊರತು, ನನ್ನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬಂದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ನೀವು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಅಧಿಕಾರ ಹೊಂದಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ನನಗೆ ತಕ್ಷಣವೇ ನರಕಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ಮರುಜೀವನ ನೀಡಬೇಕೆಂದು ಅಚ್ಚಪ್ಪ ಹಟ ಹಿಡಿದ.
ಯಮರಾಜರು ಅಚ್ಚಪ್ಪನ ವಿಚಿತ್ರ ಸುಳ್ಳುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಬೇಸರಗೊಂಡರು. ಅಚ್ಚಪ್ಪ, ನೀನು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುವ ಕಲೆಗಾರನೆಂದು ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿದೆ. ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಕಲೆಗಾರಿಕೆ ನಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಇದು ನ್ಯಾಯದ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ, ಸುಳ್ಳಿನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಅವನನ್ನು ನರಕಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸುವಂತೆ ಆದೇಶಿಸಿದರು.
ಆದರೆ, ಅಚ್ಚಪ್ಪ ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವ ಜೀವಿ ಅಲ್ಲ. ಅವನು ಯಮರಾಜನ ಮುಂದೆ ನಿಂತು, ಯಮರಾಜರೇ, ನನ್ನ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಚಕ್ರವರ್ತಿ ನಾನು ಎಂದು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿದರೆ, ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕ ಸಾಕ್ಷಿ ಬೇಕು. ನಾನು ಹೇಳುವ ಮಾತು ಸತ್ಯ ಎಂದು ಸಾಬೀತು ಮಾಡಲು ನನ್ನದೇ ಸ್ವಂತ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ನಿಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಪ್ರಸಂಗಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತೇನೆ, ದಯವಿಟ್ಟು ಕೇಳಿ ಎಂದು ತನ್ನದೇ ಸ್ವಂತ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಹೇಳಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ. ನಾನು ಒಂದು ಕಾಲಕ್ಕೆ ಸೂರ್ಯನ ಮೇಲೆ ಆಡಳಿತ ನಡೆಸಿದ್ದೆ. ಸೂರ್ಯ ನನಗೆ ಪ್ರತಿದಿನ ಬೆಳಕು ನೀಡಬೇಕೆಂದು ನಾನು ಆದೇಶಿಸಿದ್ದೆ. ಆ ಸೂರ್ಯ ಇನ್ನೂ ನನ್ನ ಆದೇಶವನ್ನು ಪಾಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ಆದೇಶವನ್ನು ಪಾಲಿಸದೆ ಮಳೆ ಬಾರದಿದ್ದರೆ, ಆಗ ನಾನು ನನ್ನ ಮಾಂತ್ರಿಕ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಆಕಾಶವನ್ನು ಕರೆಸಿ ಮಳೆ ಸುರಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಎಷ್ಟೋ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಹೇಳಿ ಯಮರಾಜರನ್ನು ನಂಬಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ.
ಯಮರಾಜರು ಅಚ್ಚಪ್ಪನ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸದೆ, ತೀರ್ಪು ನೀಡಿ ನರಕಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸಲು ಮುಂದಾದರು. ಆಗ ಅಚ್ಚಪ್ಪ ಮತ್ತೊಂದು ಉಪಾಯ ಮಾಡಿದ. ಯಮರಾಜರೇ, ನನ್ನ ಈ ಮಾತನ್ನು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ. ನಾನು ಈ ಜಗತ್ತಿನ ಚಕ್ರವರ್ತಿಯಾಗಿ ಇದ್ದುದರಿಂದ, ನರಕದ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತಿಳಿದಿದ್ದೇನೆ. ನನ್ನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ನರಕವೆಂಬುದು ಇಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ, ನರಕ ಎಂಬುದು ಒಂದು ಆಟ. ನೀವು ನನ್ನನ್ನು ನರಕಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸಿದರೆ, ನಾನು ಈ ಆಟದಲ್ಲಿ ಜಯಿಸಿ, ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಮರುಪ್ರವೇಶ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ. ಆದರೆ, ಈ ಆಟದಲ್ಲಿ ನೀವು ನನ್ನನ್ನು ಸೋಲಿಸಿದರೆ, ಆಗ ನಾನು ನರಕದಲ್ಲೇ ಉಳಿಯುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಸವಾಲು ಹಾಕಿದ.
ಯಮರಾಜರಿಗೆ ಅಚ್ಚಪ್ಪನ ಈ ಮಾತುಗಳು ಕಿರಿಕಿರಿ ಉಂಟುಮಾಡಿದವು. ಅವನ ಹುಚ್ಚುತನವನ್ನು ಕಂಡು ನಕ್ಕರು. ಆದರೆ ಅದು ಗಂಭೀರವಾದ ನಗುವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಚ್ಚಪ್ಪನ ಈ ವರ್ತನೆಯಿಂದ ಯಮರಾಜರು ಬೇಸರಗೊಂಡರು. ಅಚ್ಚಪ್ಪ, ನಿನ್ನ ತರ್ಕ ವಿವರಣೆ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದ್ದು. ನಾನು ಈ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಮೇಲೆ ಅಧಿಕಾರ ಹೊಂದಿದ್ದೇನೆ. ನನ್ನ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಬೇಡ. ನೀನು ತಕ್ಷಣವೇ ನರಕಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತೀಯ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಅವನನ್ನು ನರಕಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸಲು ಯತ್ನಿಸಿದರು.
ಆದರೆ, ಅಚ್ಚಪ್ಪನ ಮಾತುಗಳು ಅವನನ್ನು ಇಕ್ಕಟ್ಟಿಗೆ ಸಿಲುಕಿಸಿದವು. ಯಮರಾಜರೇ, ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಒಪ್ಪುತ್ತೇನೆ. ನೀವು ಈ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಮೇಲೆ ಅಧಿಕಾರ ಹೊಂದಿದ್ದೀರಿ. ಆದರೆ, ನಾನು ನನ್ನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಅಧಿಪತಿಯಾಗಿದ್ದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ನನ್ನ ಮೇಲೆ ನೀವು ಆಡಳಿತ ನಡೆಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ನಾವು ಇಬ್ಬರು ರಾಜರು. ನಾವು ಇಬ್ಬರು ಸಮಾನರು. ನೀವು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಅಧಿಕಾರ ಹೊಂದಬೇಕಿದ್ದರೆ, ನೀವು ನನ್ನ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ರಾಜನಾಗಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಆಗ ಮಾತ್ರ ನರಕದ ಕಡೆಗೆ ನನ್ನನ್ನು ಕಳುಹಿಸಬಹುದು ಎಂದು ಹೇಳಿದ.
ಯಮರಾಜರು ಈ ಮಾತು ಕೇಳಿ ನಗಬೇಕೋ ಅಳಬೇಕೋ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ. ಕೊನೆಗೆ ಬೇರೆ ದಾರಿ ಕಾಣದೆ, ಅಚ್ಚಪ್ಪನಿಗೆ "ಹಾಗಿದ್ದರೆ, ನಾನು ನಿನ್ನ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ರಾಜನಾಗುವೆ. ಆ ಮೂಲಕ ನಿನಗೆ ನ್ಯಾಯ ತೀರ್ಪು ನೀಡುವೆ ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು.
ಅಚ್ಚಪ್ಪ ನಗುತ್ತಾ, ಅದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಯಮರಾಜರೇ. ನಾನು ನನ್ನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಕಿರೀಟವನ್ನು ನಿಮಗೆ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ. ನಾನು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿರುವುದು ನನ್ನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಹೋಗಲು. ನೀವು ನನ್ನ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳದೇ, ನರಕಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ಮರುಜೀವನ ನೀಡಬೇಕು ಎಂದ.
ಯಮರಾಜರು ಇಂತಹ ಒಂದು ವಿಚಿತ್ರ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಹಿಂದೆಂದೂ ಎದುರಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಚ್ಚಪ್ಪ ಹೇಳಿದ ಮಾತುಗಳು ತರ್ಕಹೀನವಾಗಿ ಕಂಡರೂ, ಅದರಲ್ಲಿ ಒಂದು ರೀತಿಯ ವಿಚಿತ್ರ ತರ್ಕ ಇತ್ತು. ಅವನು ಹೇಳಿದ ಸುಳ್ಳುಗಳು ಅಷ್ಟು ಸತ್ಯದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದವು, ಯಮರಾಜರಿಗೆ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಅಚ್ಚಪ್ಪ ಹೇಳುವುದು ನಿಜವೋ ಸುಳ್ಳೋ ಎಂಬ ಗೊಂದಲವಾಯಿತು. ತಮ್ಮ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಅಪ್ರತಿಮರಾಗಿದ್ದ ಯಮರಾಜರಿಗೆ, ಅಚ್ಚಪ್ಪನ ಈ ಹಾಸ್ಯಭರಿತ ಮಾತುಗಳು ಹೊಸ ಅನುಭವವಾಗಿತ್ತು.
ಕೊನೆಗೆ, ಯಮರಾಜರಿಗೆ ಸಹಿಸಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅಚ್ಚಪ್ಪನ ಈ ನಕಲಿ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಕಥೆ, ಅವನ ಸುಳ್ಳಿನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ, ಮತ್ತು ಅವನ ಮುಗ್ಧತೆ ಯಮರಾಜರ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ನಗೆ ತರಿಸಿತು. ಆ ನಗು ನಿಧಾನವಾಗಿ ದೊಡ್ಡ ನಗುವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟು, ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಇಡೀ ಯಮಲೋಕವೇ ನಡುಗುವಂತೆ ಅವರು ಹೊಟ್ಟೆ ಹಿಡಿದು ನಕ್ಕರು. ಯಮರಾಜರು ಹೀಗೆ ನಗುವುದನ್ನು ನೋಡಿ ಯಮದೂತರು ಆಶ್ಚರ್ಯಪಟ್ಟರು. ಅಚ್ಚಪ್ಪನ ಸುಳ್ಳು ಸತ್ಯವಾಗಿ ಯಮರಾಜರ ನಗುವಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು.
ನಕ್ಕು ಸುಮ್ಮನಾದ ಯಮರಾಜರು, ಅಚ್ಚಪ್ಪ, ನೀನು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುವ ಕಲೆಯಲ್ಲಿ ನಿನಗೆ ನೀನೇ ಸಾಟಿ. ನಿನ್ನಷ್ಟು ಧೈರ್ಯದಿಂದ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿ ನನ್ನನ್ನೇ ನಂಬಿಸಲು ಯತ್ನಿಸಿದ ಯಾರೂ ಈವರೆಗೆ ಬಂದಿಲ್ಲ. ನಿನಗೆ ನರಕದಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷೆ ನೀಡಿದರೆ, ನನ್ನ ನ್ಯಾಯದಾನವು ನಗುವಿನ ವಿಷಯವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ನಿನಗೆ ನನ್ನ ಅಧಿಕಾರದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ತೊಂದರೆ ಇಲ್ಲ. ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನಂಥ ಪಾಪಿಗಳು ಇರಬೇಕು. ಇದರಿಂದ ಜನರಲ್ಲಿ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ಮೂಡುತ್ತದೆ ಎಂದರು.
ಹೀಗೆ ಹೇಳಿ ಯಮರಾಜರು, ಅಚ್ಚಪ್ಪನ ಪಾಪದ ಖಾತೆಯನ್ನು ರದ್ದುಗೊಳಿಸಿ, ಅವನಿಗೆ ಮರುಜೀವನ ನೀಡಿದರು. ಹೋಗು ಅಚ್ಚಪ್ಪ, ನಿನ್ನ ಸುಳ್ಳುಗಳಿಂದ ಜಗತ್ತನ್ನು ರಂಜಿಸು. ನಿನಗೆ ಮತ್ತೆ ಜೀವ ನೀಡಿದ ಕಥೆಯನ್ನು ನೀನು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಹೇಳಬಹುದು. ಆದರೆ ನೀನು ಹೇಳುವ ಕಥೆ ಸತ್ಯ ಎಂಬುದನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಹೇಳಬೇಡ. ಇಂದಿನಿಂದ, ನೀನು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುತ್ತೀಯ ಎಂದು ಜನರಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಲಿ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಅವನಿಗೆ ಪುನರ್ಜೀವನ ನೀಡಿದರು. ಅಚ್ಚಪ್ಪ ತನ್ನ ದೇಹಕ್ಕೆ ಮರಳಿ ಬಂದ. ಅವನು ಮತ್ತೆ ತನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ಸತ್ಯವನ್ನು ಸಾರಿ ಹೇಳಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ. ನಾನು ಯಮಲೋಕಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ನಾನು ಯಮರಾಜರನ್ನು ನಂಬಿಸಿ, ಅವರನ್ನು ನಗಿಸಿ, ಮತ್ತೆ ಜೀವಂತವಾಗಿ ಬಂದಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಜನರಿಗೆ ಹೇಳಿದಾಗ, ಯಾರು ಅವನ ಮಾತನ್ನು ನಂಬಲಿಲ್ಲ.
ಹೀಗೆ, ಅಚ್ಚಪ್ಪನ ಸುಳ್ಳು ಕಥೆ ನಿಜವಾಗಿ ಯಮರಾಜರನ್ನು ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಾ ನಗಿಸಿದ ಒಂದು ಅದ್ಭುತ ಕಥೆಯಾಯಿತು. ಆ ಮೂಲಕ, ಯಮರಾಜರು ಗಂಭೀರರಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಅವರೂ ನಗುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅಚ್ಚಪ್ಪ ಜಗತ್ತಿಗೆ ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟ.
