ಹೆಸರು ಸುಂದರಪುರ. ಹೆಸರಿಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ಸುಂದರವಾಗಿತ್ತು. ಹಚ್ಚ ಹಸಿರಿನ ಗದ್ದೆಗಳು, ಪಚ್ಚೆ ಬಣ್ಣದ ಬೆಟ್ಟಗಳು, ಸದಾ ಹರಿವ ನೀಲಿ ನದಿಯ ನಡುವೆ ನೆಲೆಸಿತ್ತು ಆ ಪುಟ್ಟ ಗ್ರಾಮ. ಆದರೆ ಈ ಗ್ರಾಮದ ಅಂದವನ್ನು ನೋಡಲು ಯಾರಿಗೂ ಸಮಯವಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಂತರಾಳದಲ್ಲಿ, ಎಲ್ಲರೂ ಏನನ್ನಾದರೂ ಹಂಬಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಯಾರಾದರೂ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆಯ ವ್ಯಾಮೋಹದಲ್ಲಿ, ಯಾರಾದರೂ ಅಧಿಕಾರದ ವ್ಯಾಮೋಹದಲ್ಲಿ, ಇನ್ನೂ ಕೆಲವರು ಹೆಸರು, ಕೀರ್ತಿಯ ವ್ಯಾಮೋಹದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದರು. ಈ ವ್ಯಾಮೋಹದ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕದವರು ಯಾರಿದ್ದಾರೆ? ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ. ಕೇವಲ ಒಬ್ಬನನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ, ಅವನ ಹೆಸರು **ದೀಪಕ್**. ದೀಪಕ್, ಒಬ್ಬ ಸಾಮಾನ್ಯ ರೈತನ ಮಗ. ಸುಂದರಪುರ ಗ್ರಾಮದ ಮಣ್ಣಿನಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದ, ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದ ಒಬ್ಬ ಯುವಕ. ಅವನ ಕನಸುಗಳು ದೊಡ್ಡದಿರಲಿಲ್ಲ. ಕನಿಷ್ಠ ಇತರರಷ್ಟು ದೊಡ್ಡದಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವರಿಗೆ ಹಣದ ಆಸೆ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಅಧಿಕಾರದ ಹಂಬಲ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅವನಿಗೆ ಬೇಕಾಗಿದ್ದು ಒಂದೇ: ಆಕಾಶ. ಹೌದು, ಅವನು ಆಕಾಶವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ತನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಮನೆಯ ಜಗುಲಿಯ ಮೇಲೆ ಕೂತು ಆಕಾಶವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ. ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ನಕ್ಷತ್ರಗಳೆಲ್ಲ ಮಿನುಗಿದಾಗ, ಅವನು ಆ ನಕ್ಷತ್ರಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದ. ಹಗಲಿನಲ್ಲಿ ಬೆಳ್ಳನೆಯ ಮೋಡಗಳು ತೇಲಿಕೊಂಡು ಹೋದಾಗ, ಅವನು ಆ ಮೋಡಗಳ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ. ಅವನಿಗೆ ಈ ವ್ಯಾಮೋಹದ ಲೋಕ ಇಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಇಡೀ ಊರು ಓಡುವ ಇಲಿಗಳ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದಂತೆ ಕಂಡಿತು. ಯಾರಾದರೂ ಹೆಚ್ಚು ಹಣ ಗಳಿಸಲು, ಯಾರಾದರೂ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಸರನ್ನು ಪಡೆಯಲು, ಇನ್ನೊಬ್ಬರನ್ನು ತಳ್ಳಿ ತಮ್ಮ ದಾರಿಯನ್ನು ಸುಗಮಗೊಳಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ದೀಪಕ್ ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ದೂರದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ. ಅವನ ಸ್ನೇಹಿತರು ಅವನನ್ನು ಗೇಲಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ದೀಪಕ್, ನೀನೇಕೆ ಹೀಗಿದ್ದೀಯಾ? ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಏನನ್ನಾದರೂ ಮಾಡಬೇಕು, ದೊಡ್ಡ ಮನುಷ್ಯನಾಗಬೇಕು, ಎಂದು ಸಲಹೆ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅದಕ್ಕೆ ದೀಪಕ್ ನಗುತ್ತಾ, ನಾನು ಈಗಾಗಲೇ ದೊಡ್ಡ ಮನುಷ್ಯನಾಗಿದ್ದೇನೆ. ನನಗೆ ಬೇಕಾದ ಆಕಾಶ, ತಂಪಾದ ಗಾಳಿ, ಮತ್ತು ನನ್ನ ತೋಟದ ಹಣ್ಣುಗಳು ನನ್ನ ಜೊತೆ ಇವೆ, ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಒಂದು ದಿನ ದೊಡ್ಡ ಉತ್ಸವ ನಡೆಯಿತು. ಹಳ್ಳಿಯ ಎಲ್ಲ ಶ್ರೀಮಂತರು ಮತ್ತು ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದರು. ರಾಜಕಾರಣಿಯೊಬ್ಬರು ಭಾಷಣ ಮಾಡುತ್ತಾ, ಯಾರು ಈ ಊರನ್ನು ದೇಶದಲ್ಲೇ ಪ್ರಸಿದ್ಧಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೋ ಅವರಿಗೆ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಬಹುಮಾನವನ್ನು ಕೊಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದರು. ಇದು ವ್ಯಾಮೋಹದ ಕೆನ್ನಾಲಿಗೆಗೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ತುಪ್ಪ ಸುರಿದಂತಾಗಿತ್ತು. ಎಲ್ಲರೂ ಹಣ, ಅಧಿಕಾರ ಮತ್ತು ಹೆಸರಿಗಾಗಿ ಓಡತೊಡಗಿದರು. ಕೆಲವರು ಹೊಸ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿದರು. ಕೆಲವರು ಹೊಸ ವ್ಯವಹಾರಗಳನ್ನು ತೆರೆದರು. ಯಾರೂ ಯಾರಿಗೂ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ, ಎಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ಸ್ವಾರ್ಥಕ್ಕಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು. ದೀಪಕ್ ಇವು ಯಾವುದರಲ್ಲೂ ಭಾಗವಹಿಸಲಿಲ್ಲ. ಅವನು ತನ್ನ ಆಕಾಶವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ, ತನ್ನ ತೋಟವನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಇದ್ದ. ಒಂದು ದಿನ, ಗ್ರಾಮಕ್ಕೆ ವೃದ್ಧ ವಿಜ್ಞಾನಿಯೊಬ್ಬರು ಬಂದರು. ಅವರು ಗ್ರಾಮದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರನ್ನೂ ಗಮನಿಸಿದರು. ಹಣ, ಹೆಸರು, ಅಧಿಕಾರಕ್ಕಾಗಿ ಓಡುತ್ತಿರುವವರನ್ನು ಕಂಡರು. ಅವರಿಗೆ ಬೇಸರವಾಯಿತು. ಆದರೆ ದೀಪಕ್‌ನನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ, ಅವರ ಕಣ್ಣುಗಳು ಹೊಳೆಯತೊಡಗಿದವು. ದೀಪಕ್ ಯಾವುದೇ ಹಂಬಲವಿಲ್ಲದೆ, ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿ ತನ್ನ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನನಾಗಿದ್ದ. ವಿಜ್ಞಾನಿ ದೀಪಕ್ ಬಳಿ ಹೋಗಿ, "ಯುವಕ, ನೀನು ಈ ವ್ಯಾಮೋಹದ ಲೋಕದಿಂದ ದೂರ ಉಳಿದಿರುವುದು ಹೇಗೆ?" ಎಂದು ಕೇಳಿದರು. ದೀಪಕ್ ನಗುತ್ತಾ, "ನಾನು ಯಾವುದೇ ಲೋಕದಿಂದ ದೂರ ಉಳಿದಿಲ್ಲ. ನಾನು ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ಕೈ ಚಾಚಿದವನು. ಅದಕ್ಕಿಂತ ದೊಡ್ಡ ಸಂಪತ್ತು, ದೊಡ್ಡ ಅಧಿಕಾರ ಇನ್ನೇನಿದೆ?" ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸಿದ. ವಿಜ್ಞಾನಿಗೆ ದೀಪಕ್‌ನ ಮಾತುಗಳು ಆಳವಾಗಿ ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿದವು. ಅವರು "ನಾನು ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶ ಯಾನದ ಕುರಿತು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಆದರೆ ನನಗೆ ಸರಿಯಾದ ಸಹಾಯ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ನೀನು ನನಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತೀಯಾ?" ಎಂದು ಕೇಳಿದರು. ದೀಪಕ್ ತಕ್ಷಣ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡ. ಅವನಿಗೆ ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶ, ನಕ್ಷತ್ರಗಳು, ಗ್ರಹಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವ ಆಸಕ್ತಿ ಇತ್ತು. ದೀಪಕ್ ಮತ್ತು ವಿಜ್ಞಾನಿ ಸೇರಿ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ರಾಕೆಟ್ ನಿರ್ಮಿಸಿದರು. ಜನರು ಅವರನ್ನು ಹುಚ್ಚರೆಂದು ಕರೆದರು. "ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲೇ ರಾಕೆಟ್ ಇಲ್ಲ. ಇವರು ರಾಕೆಟ್ ಕಟ್ಟುತ್ತಾರಂತೆ" ಎಂದು ಗೇಲಿ ಮಾಡಿದರು. ಆದರೆ ದೀಪಕ್ ಯಾವುದಕ್ಕೂ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. ಅವನಿಗೆ ಹಣ ಅಥವಾ ಹೆಸರಿನ ಆಸೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅವನಿಗೆ ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶವನ್ನು ನೋಡುವ ಆಸೆ ಇತ್ತು. ಕೊನೆಗೆ, ಆ ದಿನ ಬಂದಿತು. ರಾಕೆಟ್ ಉಡಾವಣೆಗೆ ಸಿದ್ಧವಾಯಿತು. ಗ್ರಾಮದ ಜನರೆಲ್ಲರೂ ಅದನ್ನು ನೋಡಲು ಸೇರಿದ್ದರು. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಮತ್ತು ಕುತೂಹಲ. ರಾಕೆಟ್ ಆಕಾಶದೆಡೆಗೆ ಹಾರಿತು. ಅದರ ಜೊತೆಗೆ, ದೀಪಕ್‌ನ ಕನಸುಗಳು ಹಾರಿದವು. ಆ ರಾಕೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ಸರಕುಗಳು ಇರಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ, ಅದು ಹೊಸ ಆವಿಷ್ಕಾರಗಳಿಗೆ, ಹೊಸ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿಗೆ ದಾರಿಯನ್ನು ತೋರಿಸಿತು. ಅದು ಆ ಹಳ್ಳಿಯ ಹೆಸರು ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಪ್ರಸಾರವಾಗಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಆ ವರ್ಷದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಆವಿಷ್ಕಾರಕ್ಕಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಪಡೆದ ದೀಪಕ್, ವೇದಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ನಿಂತಾಗ ಕೂಡ ಅವನ ಮನಸ್ಸು ಎಲ್ಲಿಯೂ ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ಹಿಗ್ಗಲಿಲ್ಲ. ಅವನೇನೂ ಹೊಸ ಆವಿಷ್ಕಾರದ ಕನಸು ಕಂಡು ಅದನ್ನು ಸಾಧಿಸಬೇಕೆಂದು ಓಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವನಿಗೆ ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶದ ಬಗ್ಗೆ ಇದ್ದ ಅಮಿತಾಭಿಲಾಷೆ ಮತ್ತು ಆಸಕ್ತಿಯೇ ಅವನನ್ನು ಈ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಿತ್ತು. ತನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹಣ, ಹೆಸರು ಮತ್ತು ಅಧಿಕಾರದ ವ್ಯಾಮೋಹವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಕೇವಲ ಆಕಾಶದ ಬಗ್ಗೆ ಕನಸು ಕಂಡ ದೀಪಕ್, ತನ್ನ ಹಳ್ಳಿಗೆ ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಗೌರವವನ್ನು ತಂದುಕೊಟ್ಟನು. ಅವನ ಕಥೆ ಇಡೀ ಗ್ರಾಮಕ್ಕೆ ಒಂದು ಪಾಠವಾಯಿತು. ನಿಜವಾದ ಸಂಪತ್ತು ಮತ್ತು ಯಶಸ್ಸು ವ್ಯಾಮೋಹದಲ್ಲಿಲ್ಲ, ಅದು ನಮ್ಮ ಕನಸುಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಆಸಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಶುದ್ಧ ಹೃದಯದಿಂದ ಅನುಸರಿಸುವುದರಲ್ಲಿದೆ. "ವ್ಯಾಮೋಹದ ಸುಳಿಗೆ ಸಿಲುಕದವರು ಯಾರಿದ್ದಾರೆ? ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ದೀಪಕ್. ಅವನು ವ್ಯಾಮೋಹವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿದವನಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಅವನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಿದ ಆಕಾಶದ ಜೊತೆ ಸೇರಿದವನು. ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮನ್ನು ತೃಪ್ತಿಪಡಿಸುವ ಒಂದೇ ಒಂದು ವಿಷಯವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡರೆ ಸಾಕು, ವ್ಯಾಮೋಹ ಎಂಬ ಸುಳಿ ತನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೇ ಕರಗಿ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ನೀವೂ ಕೂಡ ನಿಮ್ಮ ಆಕಾಶವನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತೀರಾ?.
